Nasz patron

• • • Misja i wizja szkoły

    • "Pomóżmy dzieciom, by każdy z nich stał się tym, kim stać się może" - J. Korczak

      Główne cele i założenia misji szkoły to:

      • przygtotowanie do jak najlepszego funkcjonowania we współczesnym świecie;
      • nastawienie na ciągły rozwój i zmianę;
      • wychowanie ucznia świadomego, otwartego i odpowiedzialnego za siebie i innych;
      • wspieranie ucznia w kształtowaniu kompetencji kluczowych takich jak: porozumiewanie się w języku ojczystym i językach obcych, krytyczne myślenie, współpraca, umiejętność i gotowość do uczenia się przez całe życie;
      • propagowanie wśród uczniów zdrowego stylu życia, troska o swoje środowisko przyrodnicze a nade wszystko dbałość o bezpieczńestwo uczniów.

      "Nauka to podróż, która trwa przez całe życie. Dla otwartych umysłów świat jest pełen pytań, na które warto poznać odpowiedź" - J. Stonvell

      Wizja szkoły, szkoła powinna:

      • być miejscem, w którym uczeń czuje się bezpieczny, doceniony i zawsze oczekiwać pomocy i akceptacji ze strony nauczycieli i pracowników oraz swoich rówieśników;
      • zapewniać bardzo dobre warunki nauki i pracy i życzliwą atmosferę współpacy wszystkim podmiotom społecznści szkolnej;
      • dążyć do wychowania ucznia mającego dumę i świadomość przynależności do szkoły, swojej rodziny, kraju, godnie reprezentującego swój region, ojczyznę, znającego jej historięi tradycję;
      • stawiać na intensywną naukę języków obcych i zapewnić nowoczesne warunki z wykorzystaniem technologii informatycznej.

  • • • Janusz Korczak

      • Henryk Goldszmit, powszechnie znany jako Janusz Korczak, urodził się 22 lipca 1878 r. w Warszawie w zamożnej,  zasymilowanej rodzinie żydowskiej.

        Ukończył rosyjskie  gimnazjum w Warszawie. Zadebiutował w tygodniku humorystyczno-satyrycznym „Kolce”, jako autor humoreski „Węzeł gordyjski”, dotyczącej wychowania dzieci. W 1898 r. przygotował na konkurs literacki im. Ignacego Paderewskiego dramat „Którędy?”, który podpisał pseudonimem „Janasz Korczak”, zaczerpniętym z tytułu powieści Józefa Ignacego Kraszewskiego „Historia o Janaszu Korczaku i pięknej miecznikównie”.

        W  1898 roku rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego. W czasie studiów poznawał warunki życia warszawskiej biedoty, szczególnie interesował się losem dzieci. Współpracował z tygodnikiem „Głos”, gdzie publikował artykuły poświęcone dzieciom zaniedbanym i zdeprawowanym, a także reformie nauczania i wychowania. 

        W 1905 r. po  otrzymaniu dyplomu lekarza rozpoczął pracę w Szpitalu dla Dzieci im. Bersonów i Baumanów w Warszawie, który przeznaczony był dla pacjentów wyznania mojżeszowego. Leczył bezpłatnie.

        W związku z trwającą wojną rosyjsko – japońską jako lekarz wojskowy został wysłany na Daleki Wschód. Po powrocie z frontu wydał powieść „Dziecko salonu”, krytykującą mieszczańskie metody wychowawcze.

        W 1907 r. przebywał w Berlinie, w 1911 r. w Londynie, gdzie zwiedzał szpitale i placówki oświatowo – wychowawcze.

        W 1912 r. został dyrektorem Domu Sierot, który pod zarządem Korczaka stał się miejscem wyjątkowym, w którym każdy z wychowanków  był „gospodarzem, pracownikiem i kierownikiem”, a dziecięca społeczność działała „na zasadach sprawiedliwości, braterstwa, równych praw i obowiązków”. Janusz Korczak i jego współpracownica Stefania Wilczyńska pracowali bez wynagrodzenia.

        W 1914 r. został powołany do wojska rosyjskiego i służył jako ordynator polowy szpitala wojskowego na Ukrainie. W połowie 1917 r. podjął w Kijowie pracę lekarza pediatry w przytułkach dla dzieci ukraińskich oraz psychologa w polskim przedszkolu.

        W 1921 r. możliwa stała się realizacja jego planów związanych z koloniami letnimi dla dzieci z Domu Sierot. Towarzystwo „Pomoc dla Sierot” otrzymało ziemię z budynkami w gminie Wawer, którą przeznaczyło na ten cel. Kolonia zwana „Różyczką” służyła też uczniom i wychowankom innych placówek wychowawczych. Korczak założył przy Domu Sierot gospodarstwo rolne, które pomagało mu utrzymać dzieci. Było ono warsztatem szkoleniowym, gdzie mogły uczyć się ogrodnictwa i rolnictwa.

        W 1926 r. założył czasopismo dla dzieci i młodzieży „Mały Przegląd”. W 1935 r. rozpoczął współpracę z Polskim Radiem i pod pseudonimem „Stary Doktor” prowadził audycje dla dzieci.

        W październiku 1940 roku władze niemieckie przeniosły 150 dzieci z Domu Sierot do budynku na terenie getta, a sam Korczak został aresztowany za interwencję w sprawie zarekwirowanego wozu ziemniaków należącego do sierot. Po miesiącu został wykupiony przez przyjaciół i byłych wychowanków.

        Po roku dzieci przesiedlono do budynku, w którym panowały gorsze warunki. Mimo to Korczak i Wilczyńska starali się tworzyć dla wychowanków iluzję „normalności”.

        Korczak nie przestawał szukać pomocy materialnej dla sierot, pisał listy, petycje oraz bezpośrednio zwracał się do różnych instytucji i osób prywatnych. Nie przyjął propozycji przyjaciół, którzy namawiali go do opuszczenia getta i przeniesienia się na stronę aryjską.

        Od lutego 1942 r. w skrajnie trudnych warunkach zajmował się dwoma sierocińcami.

        18 lipca w  Domu Sierot odbyło się przedstawienie sztuki Rabindranatha Tagore „Poczta”, przygotowane i odegrane przez dzieci. Wybór tematu Korczak uzasadniać miał podobno tym, iż należy przygotować dzieci do godnej i świadomej śmierci.

        22 lipca 1942 r. Niemcy rozpoczęli akcję likwidacji warszawskiego getta. 5 lub 6 sierpnia 1942 r. Janusz Korczak  i Stefania Wilczyńska ze swoimi wychowankami zostali wywiezieni do obozu zagłady w Treblince.

         

        Utwory Korczaka

         „Jak kochać dziecko”,  „Prawo dziecka do szacunku” i „Momenty wychowawcze”,  „Król Maciuś Pierwszy”, „Król Maciuś na bezludnej wyspie”, „Bankructwo małego Dżeka”, „Kajtuś czarodziej”, „Kiedy znów będę mały”, „Dzieci ulicy”, „Dziecko salonu”, „Koszałek opałek”, „Sam na sam z Bogiem” „Senat szaleńców”.

         

        Tekst na podstawie strony: https://dzieje.pl/postacie/janusz-korczak
    • • 

  • • Dekalog Janusza Korczaka

  • • Wybór patrona

    • Na przełomie stycznia i lutego 2024 roku odbyło się głosowanie nad wyborem patrona szkoły, w którym wzięli udział uczniowie, nauczyciele, rodzice oraz mieszkańcy. W wyniku głosowania wybrano Janusza Korczaka.

      Po złożeniu stosowanego wniosku do Prezydenta Miasta Tychy, Rada Miasta w dniu 20 czerwca 2024 roku podjęła stosowną uchwałę w sprawie nadania imienia szkole.

      Tym samym pełna nazwa szkoły brzmi: Szkoła Podstawowa nr 23 im. Janusza Korczaka w Zespole Szkolno-Przedszkolnym nr 2 w Tychach.